Invictus

" Out of the night that covers me
Black as the Pit from pole to pole
I thank whatever gods may be
For my unconquerable soul
In the fell clutch of circumstance
I have not winced nor cried aloud
Under the bludgeonings of fate
My head is bloody, but unbowed
Beyond this place of wrath and tears
Looms but the horror of the shade
And yet the manace of the years
Finds, and shall find, me unafraid
It matters not how strait the gate
How charged with punishment the scroll
I am the master of my fate
I am the captain of my soul "



" ความมืดของยามค่ำปกคลุมกาย
ดำมืดเหมือนนรกจากขั้วจดขั้ว
ข้าขอบคุณ ไม่ว่าทวยเทพจะมีจริงหรือไม่
สำหรับจิตใจที่ยากจะพิชิต
ในสภาพแวดล้อมที่บีบคั้นข้า
ข้าไม่ได้ทดถอยหรือรำร้องเสียงดัง
ภายใต้การบังคับของโชคชะตา
แม้เลือดจะอาบหัว แต่ข้าก็มิค้อมคำนับ
พ้นแห่งสถานแห่งความโกรธ และ น้ำตา
ปรากฎความหวาดหวั่นแห่งเงามืด
และแล้วภัยคุกคามแห่งเดือนปีจะค้นพบว่า
ข้ามิเคยหวั่นเกรง ต่อสิ่งใดๆ
ไม่ว่าประตูจะคับแคบเพียงไร
ไม่ว่าข้าจะทนทานสักแค่ไหน
ข้าคือผู้กุมชะตากรรมตัวเอง
ข้าคือผู้นำจิตวิญญาณตัวเอง "